Phytophthora, (Φυτόφθορα) ο φόβος του αγρότη!

Ίσως, είναι η πιο σημαντική ασθένεια στον κόσμο. Η Phytophthora είναι κατά κόρων ασθένεια εδάφους, προσβάλει δηλαδή το ριζικό σύστημα, τον λαιμό και προχωρεί σταδιακά προς τα πάνω στα δέντρα. Διότι, στα λαχανικά είδη του γένους αυτού προκαλούν τον περονόσπορο.

Οι ζημιές που μπορεί να προκαλέσει στα δενδροκομία η ασθένεια μπορεί να είναι καταστρεπτικές για το σύνολο της καλλιέργειας. Η έλλειψη προστατευτικών μέτρων μέσα στις καλλιεργητικές τεχνικές ελλοχεύει πολλούς κινδύνους.

Τι είναι όμως η Phytophthora;

Οι ασθένειες αυτές προκαλούνται από διάφορα είδη του γένους Phytophthora που ανήκουν στους Ωομύκητες. Ως παθογόνα εδάφους οι μύκητες αυτοί είναι πολύ ανθεκτικοί στις κλιματολογικές συνθήκες καθώς δημιουργούν ασκοσπόρια. Ενώ, φυσικά διαχειμάζουν και μέσα στους προσβεβλημένους βλαστούς.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Όπως αναφέραμε και παραπάνω η προσβολή θα είναι στο ύψος του λαιμού, εκεί που γίνεται η επαφή με το έδαφος. Σε περίπτωση προσβολής από το μύκητα ο φλοιός θα είναι διαφορετικού χρώματος στο σημείο της προσβολής, δηλαδή θα είναι πιο σκοτεινός, ενώ ο ακόμα θα είναι και υδατώδης ίσως και με βαθουλώματα. Στην περιοχή της προσβολής μπορεί να εκκρίνεται και κόμμι. Ενώ αν κάνουμε τομή θα δούμε καστανό μεταχρωματισμό του ιστού (Εικόνα). Τα συμπτώματα θα κινούνται προς τα πάνω στο φυτό και προς τις ρίζες. Η ασφαλέστερη μέθοδος όμως για την αναγνώριση του παθογόνου είναι η εργαστηριακή, με καλλιέργεια του μύκητα και αναγνώριση του μικροσκοπικά. Φυσικά, η ασθένεια αυτή μπορεί και συνήθως ξεραίνει όλο το φυτό ανεξαρτήτου ηλικίας. Πολλές φορές, δημιουργείται σύγχυση και πολλοί γεωπόνοι όταν βλέπουν ένα ξηρό φυτό οδηγούνται στο συμπέρασμα της Phytophthora ενώ υπάρχουν δεκάδες άλλες ασθένειες που προκαλούν μαρασμό (alternaria, almilaria).

Τι προστατευτικά μέτρα μπορούμε να πάρουμε;

Είτε έχουμε προσβολές είτε όχι είναι κάποια μέτρα που πρέπει να λαμβάνουμε οπωσδήποτε. Πρώτον, το νερό άρδευσης ΔΕΝ πρέπει να έρχεται σε επαφή με τον κορμό του φυτού. Πρέπει να υπάρχει λίγο χώμα γύρω από το λαιμό. Δεύτερον, αποφεύγουμε την άρδευση με κατάκλιση χρησιμοποιώντας σταγόνες ή εν΄ανάγκη καταιονιστήρες. Τρίτον, αποφεύγουμε την βαθιά καλλιέργεια του εδάφους για να μην τραυματίσουμε τις ρίζες του φυτού. Τέταρτον, δεν φυτεύουμε αγνώστου προέλευσης φυτικό υλικό που μπορεί να είναι προσβεβλημένο. Απολυμάνουμε τα εργαλεία μας συνέχεια.

Στην περίπτωση που έχουμε αναγνωρισμένες προσβολές, τότε αρχίζει ένας κυκεώνας διαδικασιών που ακολουθούμε για να αποφύγουμε το ξεκλήρισμα του αγρού μας. Εφόσον, εντοπίσουμε φυτό προσβεβλημένο το ξηλώνουμε με τις ρίζες του και το ΚΑΙΜΕ, στο σημείο κάνουμε συνεχόμενα ποτισματα με μυκητοκτόνο, ηλιαπολύμανση και μετά επαναφυτεύουμε. Μετά κάνουμε αυτοψία σε όλα τα φυτά και παρατηρούμε για συμπτώματα, σε όσα παρατηρήσουμε σύμπτωμα εντοπίζουμε την εστία μόλυνσης (πληγή) και με ένα κοφτερό μαχαίρι αφαιρούμε όλη την πληγή μαζί με υγιεί ιστό κάνοντας επάλειψη της πληγής με βορδιγάλειο πάστα και ριζοπότισμα με μυκητοκτόνο.

Επάλειψη των κορμών το χειμώνα με γαλαζόπετρα το χειμώνα ή βορδιγάλειο πολτό μειώνουν τις μολύνσεις του μύκητα.