Σκάσιμο στα κεράσια (Σχίσιμο καρπών)

Το σχίσιμο των καρπών τις κερασιάς είναι ένας από τους μεγαλύτερους λόγους μείωσης της παραγωγής. Προκαλείται σε ορισμένες ποικιλίες κερασιών όπως τα burlat και τα bing. Οι κυριότερες αιτίες είναι η βροχή και η πολύ υψηλή σχετική υγρασία που συνοδεύονται με θερμοκρασίες πάνω από 20 βαθμούς Κελσίου.

Το φαινόμενο του σχισίματος των καρπών είναι εξολοκλήρου ωσμωτικό. Αφορά, μόνο το νερό που υπάρχει επάνω στον καρπό και κυρίως στο σημείο του ποδίσκου. Η δομή της επιδερμίδας του κερασιού, σε συνδυασμό με την συγκέντρωση των σακχάρων μέσα στο κεράσι, την υδροστατική πίεση εντός του καρπού αλλά και η αλληλεπίδραση τους με την σταγόνα του εξωτερικού νερού είναι η βασικότερη αιτιολογία του σχισίματος.

Τρόποι προστασίας και μείωσης του σχισίματος:

1) Στέγνωμα των καρπών με αέρα. Η χρησιμοποίηση τουρμπινών αέρα, όπως των τουρμπινών των ψεκαστηκών συστημάτων, απομακρύνει σημαντική ποσότητα νερού από τους καρπούς μειώνοντας έτσι το ποσοστό των σχισμένων καρπών.

2) Κάλυψη των δένδρων με ειδικό πλαστικό. Είναι η καλύτερη και ακριβότερη μέθοδος. Χρησιμοποιείται στις πολύ στην Νορβηγία και στην Ιταλία. Ουσιαστικά με εγκαταστάσεις παρόμοιες με τις αντιχαλαζικές καλύπτονται τα φυτά με ειδικό πλαστικό το οποίο δεν αφήνει την βροχή να πέσει επάνω στα δέντρα. Μειώνει το σκάσιμο έως και 90%.

3) Ψεκασμός με ωσμωτικά σκευάσματα. Αρκετά καλά αποτελέσματα αποδίδει ο ψεκασμός με CaCl2. Το πιο υποσχόμενο σκεύασμα όμως είναι το Bluestim το οποίο μειώνει σημαντικά το ποσοστό του σκασίματος. Εφαρμόζεται μία ή δύο φορές, η πρώτη στην αρχή της εναλλαγής του χρώματος των καρπών. Η δραστική του είναι glycine betaine η οποία φαίνεται ότι αυξάνει σημαντικά τη συνεκτικότητα της σάρκας του καρπού.

4) Η χρησιμοποίηση άλλων τεχνικών όπως π.χ. γάλα σε σκόνη, δεν έχουν επιστημονική βάση, αρκετές αναφορές μας δηλώνουν ότι υπάρχει αποτέλεσμα που όμως δεν έχει αποδειχθεί.