Fruit Bagging, ή αλλιώς κάλυψη καρπών

Το fruit bagging, είναι μία τεχνική προστασίας των καρπών που σιγά σιγά κερδίζει έδαφος σε χώρες όπως η Ιταλία και η Αμερική. Στην Ελλάδα ελάχιστη είναι η έρευνα που έχει γίνει μέχρι στιγμής, οι βασικότερες μελέτες έγιναν από το εργαστήριο Δενδροκομίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ειδικότερα η τεχνική αυτή απευθύνεται σε βιοκαλλιεργειτές μεγαλόκαρπων ειδών, όπως το κυδώνι, το μήλο, το ροδάκινο κ.α. Στην Ιταλία υπάρχουν και εταιρείες που παράγουν ειδικές διπλές σακούλες οι οποίες "ντύνουν" τον καρπό όσο είναι στο δένδρο (επάνω φωτογραφία).

Ουσιαστικά, η κάλυψη των καρπών με χαρτοσακούλες (απλές εμπορίου ή ειδικές) μετά από τον ψεκασμό ενός βιολογικού μυκητοκτόνου επαφής, και για όλη την περίοδο μέχρι τη συγκομιδή είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της μεθόδου. Οι χαρτοσακούλες αφού αγκαλιάσουν τον καρπό συρράπτονται για να συγκρατιούνται. Η εφαρμογή γίνεται όταν ο καρπός έχει μέγεθος μεγαλύτερο από ένα βερίκοκο και με προσοχή για να μην τραυματιστεί.

Η μέθοδος αν και απαιτεί χρόνο και χρήμα αποδεικνύεται επικερδής στο τέλος. Διότι:

1) Εκμηδενίζονται τη ηλιεγκάυματα, ιδίως στα μήλα

2) Εκμηδενίζονται οι προσβολές από προνύμφες λεπιδόπτερων όπως η καρπόκαψα των μηλοειδών, το κόστος των ψεκασμών των βιολογικών εντομοκτόνων για την καρπόκαψα υπερκαλύπτει την εφαρμογή της παραπάνω μεθόδου.

3) Πρωιμίζει την παραγωγή, ειδικά στα κυδώνια όπως έδειξε και σχετική έρευνα.

4) Προστατεύει μερικώς τον καρπός από το χαλάζι.

Τα μειονεκτήματα της μεθόδου είναι τα εξής:

1) Κόστος εφαρμογής και αγοράς των υλικών.

2) Δεν μπορούν να καλυφθούν όλοι οι καρποί, γι αυτό και προτείνεται στη βιολογική γεωργία γιατί αυξάνει τους συγκομιζόμενους καρπούς αλλά και την ποιότητα τους.

3) Ίσως να υπάρξουν απώλειες υλικών μετά από έντονες βροχές.

4) Ο καρπός μένει απροστάτευτος από τα μυκητοκτόνα επαφής μετά την εφαρμογή, στα ροδάκινα εμφανίστηκαν προβλήματα με μονίλια.

5) Μειώνει το χρωματισμό στα ροδάκινα και τον αυξάνει στα κυδώνια και τα βερίκοκα