Αυτή την εποχή παρατηρούνται αυξημένες πτήσεις του δάκου της ελιάς (Bactrocera oleae). Αν δεν παρθούν έγκαιρα τα μέτρα για την καταπολέμηση του, η ζημιά μπορεί να φτάσει και ακόμη να υπερβεί το 50-60%, υποβαθμίζοντας παράλληλα την ποιότητα του ελαιολάδου αυξάνοντας την οξύτητα του.
Το επιδεκτικό στάδιο προσβολής του καρπού είναι το στάδιο της πήξης του πυρήνα, και είναι το στάδιο στο οποίο συστήνονται οι ψεκασμοί. Αν η θερμοκρασία όμως ξεπεράσει τους 35oC, τότε παρατηρείται μια αισθητή μείωση των πληθυσμών του δάκου, λόγω αύξησης της θνησιμότητας, ενώ επίσης παρατηρείται μεγάλο ποσοστό στειρότητας του εντόμου.
Οι ψεκασμοί για την καταπολέμηση του δάκου μπορεί να είναι είτε δολωματικοί, είτε καθολικοί ψεκασμοί. Αν όμως παρατηρηθούν μεγάλοι πληθυσμοί δάκου τότε συστήνεται να γίνουνται καθολικοί ψεκασμοί.
Οι δολωματικοί ψεκασμοί γίνονται με ψεκασμό κατάλληλου εντομοκτόνου (alpha-cypermethrin, dimethoate, lambda-cyhalothrin, thiacloprid) σε συνδυασμό μαζί με υδρολυμένες πρωτεΐνες. Χρησιμοποιούμε πάντα χαμηλή πίεση στον ψεκαστήρα, για να σχηματιστούν έτσι πιο χοντρές σταγόνες ψεκασμού. Εφαρμόζουμε τον δολωματικό ψεκασμό στην βορινή πλευρά του δέντρου και προσπαθούμε να καλύψουμε καλά το εσωτερικό του δέντρου. Το δόλωμα μπορεί να ψεκάζεται ανά δεύτερο δέντρο, ενώ αν η καλλίεργεια μας είναι αραιοφυτεμένη τότε πιο σωστό είναι να εφαρμόζεται σε κάθε δέντρο ξεχωριστά.
Οι καθολικοί ψεκασμοί μπορούν να γίνουν με κατάλληλα εντομοκτόνα όπως τα alpha-cypermethrin, beta-cyfluthrin, cypermethrin,deltamethrin, dimethoate, lambda-cyhalothrin, thiacloprid ή zeta-cypermethrin στις συνιστώμενες δοσολογίες.
Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν στην αγορά φερομονικές παγίδες εμποτισμένες σε εντομοκτόνο και ανθρακικό αμμώνιο στο εσωτερικό σαν προσελκυστικό. Πως μοιάζουν οι παγίδες και πως γίνεται η εφαρμογή τους φαίνεται στην Εικόνα 1. Φαίνεται να έχουν καλά αποτελέσματα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και σε βιολογικές καλλιέγειες. Η τοποθέτηση τους γίνεται ανά 1 δέντρο, ενώ σε αραιοφυτεμένες καλλιέργειες καλό είναι να τοποθετηθούν ανά δέντρο.
Περισόστερα για την καλλίεργεια της ελιάς μπορείται να βρείτε στο άρθρο "Η καλλιέργεια της Ελιάς (Olea sativa)".
Εικόνα 1: Φερεμονικές παγίδες κατά του δάκου της Ελιάς
Στο σημειο που λετε για τη διακλαδωση της ελιας σε 7 βραχιονες θα ηθελα να κανω μια επισημανση. Αν καταλαβα καλα εννοειτε πως μετα το υψος των 40εκ. αφηνουμε την ελια να αναπτυξει 7 κλωναρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο τη λιγη εμπειρια μου γνωριζω οτι ειναι καλο να αφηνουμε 4 κλωναρια και σε υψος 50εκ. περιπου,μετα τη διακλαδωση,να ξαναδιακλαδωνουμε το καθε κλωναρι σε 2. Στο συνολο 8. Με τον τροπο αυτο επιτυγχανεται καλυτερο σχημα και προσβασιμο στον κλαδευτη αλλα και πιο ευηλιο για το δεντρο.
Συγχωρεστε με αν καταλαβα κατι λαθος,να ειστε παντα καλα
αν μπορειτε συμβουλεψτε μας για την ελια και με νεα σας αρθρα γιατι απο αυτο το δεντρο,ιδιαιτερα εδω στη χαλκιδικη ζουν πολλες οικογενειες
Φαντάζομαι αναφέρεστε στο άρθρο "Η καλλιέργεια της Ελιάς". Η ελιά μπορεί να διαμορφωθεί όπως θέλει ο παραγωγός σχεδόν χωρίς κανένα πρόβλημα. Στα χαμηλά σχήματα που αναφέρεστε μπορούμε να αφήσουμε από 5-7 βραχίονες και διακλαδώνουμε μετά ανάλογα. Ενώ αν πρόκειται για σφαιρικά σχήματα αφήνουμε από 3-5. Ενώ αν για μηχανική συγκομιδή είναι προτιμότερο να αφήνουμε 4 βραχίονες.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω κάποια ελαιόδεντρα και μου είπαν ότι τώρα που είναι στον καρπό καλό θα είναι να τα λιπάνω με νιτρική αμμωνία.Η νιτρική αμμώνια που έχω είναι 34,5-0-0 και τα δέντρα είναι φυτεμένα το Μάρτιο του 2011(μανάκι,κωρονέικες και καλαμών)Αυτο που θέλω να ρωτήσω είναι,πόσσα γραμμάρια νιτρικής ανα ρίζα χρειάζεται.
Υ.Γ Τα δέντρα τα ποτίζω με σταγόνα.